Bij blijven dus. Om zoals het in vakjargon heet ‘regie op eigen loopbaan’ te hebben – en zo werk te hebben en houden dat bij je past. Maar hoe doe je dat? Misschien kunnen we wel iets leren van de letterlijke zin van ‘bij blijven’. Want in een bijenkorf (Hive) staat ontwikkeling centraal. Iedere bij begint namelijk als schoonmaakster om vervolgens door te groeien naar de functie van voedster en daarna naar bewaakster. Na al deze ervaring in leren en werken, is het vervolgens tijd voor de ultieme stap; het uitvliegen om buiten aan de slag te gaan als haalbij.

Deze pure en natuurlijke vorm van duurzame inzetbaarheid is misschien niet direct door te vertalen naar de menselijke praktijk. Want laten we eerlijk zijn; los van de externe ontwikkelingen op de arbeidsmarkt, staat de manier waarop we nu leren onder druk. Het is vaak aanbodgericht en niet onafhankelijk. Het bij- of omscholen wordt namelijk altijd gefinancierd door een werkgever of een uitkeringsinstantie. Echt onafhankelijk advies zonder een eigen persoonlijk scholingsbudget is er dus niet.

Daarnaast sluit het leren van vandaag niet goed aan bij de vraag van het bedrijfsleven en is toegang tot scholing voor veel mensen niet vanzelfsprekend. En tsja, de manier waarop we leren is eigenlijk ook wel een tikkeltje ouderwets. Want waar onze kinderen nu nog Franse zinnetjes leren vanaf papier, ‘lopen’ onze kleinkinderen straks met een speciale bril virtueel rond in Parijs. Daar hebben ze interactie met virtuele Fransen waar ze alleen naar de volgende ‘level’ gaan als ze dat ene Franse zinnetje perfect uitspreken. Dan combineren we ervaren, leren en gamen. De praktijk heeft al bewezen dat leren zo een stuk sneller en beter gaat. Dat klinkt ver weg maar is dat wel zo ver weg?